Dane wyjazdu:

28.66 km 2.00 km teren

01:21 h 21.23 śr. prędk.

V-max 38.69 km/h

Suma podjazdów m

Temperatura 31.0 °C

Żar tropików

Sobota, 18 lipca 2015 | Komentarze 0

To był wyjątkowo upalny dzień, tak bardzo, że moja kobiecina, a konkretnie jej organizm, od nadmiaru słońca skapitulował. Po prostu wywiesił białą flagę. Mieliśmy sobie pojechać znacznie dalej, nad wodę, złagodzić stopnie Celsjusza, ale szybko i niespodziewanie trzeba było redukować plan. Trudno, shit happens, życie.

Znaleźliśmy trochę cienia gdzie indziej i schłodziliśmy się browarkami. Też miło.


Na powrocie ucieczka przed atakującą burzą, aż szkoda, bo człowiek chciał sobie na nią jeszcze trochę popatrzeć.

Ostatni

Piątek, 3 lipca 2015 | Komentarze 1

Takie piątki to ja wielbię na klęczkach. Nie dość, że koniec tygodnia pracy, to jeszcze początek urlopu i fali upałów. Czego chcieć więcej? Zatem, rower na bok, żagle w górę! elo.

Rozmówki warsiawskie

Środa, 1 lipca 2015 | Komentarze 0

Dobry filmik z wczorajszej, czy tam przedwczorajszej rowerowo-samochodowej spinki wyróżniam. Ledwie 40 sekund akcji, a zawiera całą prawdę o jeżdżeniu rowerem po Warszawie: Jazda rowerem pod prąd, pieszy leming na ścieżce, Volvo taranujące rower i na koniec wisienka na torcie, rozmówki warsiawskie. Właśnie tak wygląda przeciętny dzień warszawskiego bajkera;) Na ten przykład ja dziś zbluzgałem dwóch kierowców, pogroziłem palcem trzem primadonnom na holenderskich struclach i niemal rozjechałem czterech niepełnosprawnych umysłowo pieszych. Moje miasto - takie piękne. No, ale przynajmniej nie ma nudy;)

Częściej

Wtorek, 30 czerwca 2015 | Komentarze 0

Chyba jednak polubiłem dojazdy do pracy rowerem. Jak jest ładnie, słonecznie i ciepło, a rozkopane ulice stoją obok w miejscu, to aż samemu chce się depnąć w ten pedał i pokazać wszystkim wała. Postanowiłem więc, że będę to czynił częściej.

plecak, namiot i bimberek

Niedziela, 28 czerwca 2015 | Komentarze 0

Na takie spędy nie trzeba mnie długo namawiać. Działeczka, znajomi, grill, ognicho, żarcie i alkohol. Gęba sama mi się uśmiechała na samą myśl. Jako, że było dość blisko, to pojechałem rowerem. Spakowałem do plecaka namiot, śpiwór, trochę żarcia i browarów. Waga +10kg do ciężkości jazdy, ale czego się nie robi żeby się nachlać i nażreć na łonie przyrody.







A oto morderca, pięćdziesięcio, a może i więcej oktanowy bimberek, główny umilacz naszego wieczoru. Pół dnia dochodziłem do siebie, ale warto było.

Niby

Czwartek, 25 czerwca 2015 | Komentarze 0

Mój kraj, taki wspaniały i niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju, w którym panuje niby dobrobyt, mamy też niby morze, jesteśmy niby nowoczesnym i silnym państwem w środku Europy, mamy niby sprawny rząd i opiekę zdrowotną (eee... przeszarżowałem), niby dobre drogi i niby, kurwa lato, które trwa może trzy tygodnie. Pieprzona nibylandia, ale żyć i płacić podatki trzeba. Ale dziś wreszcie więcej słońca, mniej ciężkich chmur i trochę więcej optymizmu.
No to rowerem do pracy.

praca sraca

Poniedziałek, 22 czerwca 2015 | Komentarze 0

Pierwszy urlop już za mną, człowiek podładował trochę baterie, więc pora na ich rozładowanie, zwłaszcza, że za chwilę kolejne ich ładowanko, już na początku lipca, tak więc można trochę zaszaleć. Np. odpuścić sobie dojazdy do pracy autobkiem i przesiąść się na rower. Żeby tylko jeszcze ta pogoda nie była taka kwietniowa...

I pomyśleć, że jeszcze kilka dni wcześniej było tak.

working bicz

Piątek, 5 czerwca 2015 | Komentarze 5

Nie tak dawno przebywając na plaży w Atenach, przy której niedaleko znajdowały się biurowce z przekąsem rzekłem do samego siebie, że fajnie byłoby w takich okolicznościach przyrody sobie pracować. Biuro z widokiem na morze i plażę, po której baraszkują roznegliżowane dzierlatki. Wychodząc na lunch można wziąć ze sobą kąpielówki. Dziś, kiedy udałem się do pracy rowerem, wracając z niej w kilkanaście minut dotarłem na jedną z warszawskich plaż, gdzie nie wiedzieć czemu, greckie wspomnienia odżyły. Co prawda to nie morze Egejskie, a tylko zasyfiona Wisła, Warszawie też daleko do antycznych zabytków i greckiej architektury, a piasek jakby nieco zimniejszy i mniej miękki, niemniej w dni pracujące daje podobne wytchnienie i czilling. Cóż, jaki kraj, takie plaże;)

Barek na Dakowie

Czwartek, 4 czerwca 2015 | Komentarze 0

Czerwcowy długi weekend w tym roku pracujący, tak więc bez szaleństw, ale dzisiejsza pogoda aż wzywała do lasu i ucieczki od opustoszonego miasta, na co też ochoczo przystałem. Pokręciłem się trochę po lasach MPK, gdzie przywitałem się ze starymi znajomymi ścieżkami. Nic się nie zmieniły. Wpadłem też z wizytą do świetnego miejsca spoczynku ulokowanego w środku lasu, pośród drzew i leśnych akweduktów, przyjaznego pieszym piechurom i rowerzystom. Mowa o "Barku na Dakowie", który mimo, iż leży ze 100-200 metrów od mojego ulubionego czerwonego szlaku jakim najczęściej się przedzieram przez lasy, to jednak jakimś cudem nigdy dotąd wcześniej go nie zauważałem. Widać mają dobry kamuflaż i nie potrzebują też rozdmuchanej reklamy. I dobrze, bo to kameralny obiekt. Tym razem jednak w porę odbiłem w lewo i mogłem nacieszyć się świetnym klimatem jaki panuje w tym miejscu.

Barek na Dakowie, to w zasadzie biznes jak każdy inny, ale z leśnym, wyjątkowym charakterem. Jest tu trochę jak w leśniczówce, trochę jak w górskim schronisku. Mają smaczne i niedrogie żarło na ciepło, zimne piwo, herbatkę z prądem i inne rarytasy o jakich może zamarzyć każdy leśny wędrowiec w środku swojej misji. Jakby kto kręcił się po północnych rewirach MPK i nie znał tego miejsca, to rzecz jasna polecam.
http://www.bareknadakowie.pl/

raj - trwaj

Wtorek, 2 czerwca 2015 | Komentarze 0

Razem z nadejściem czerwca, zupełnie jak w zegarku i niemal co do sekundy rozpoczęło się także i cieplarniane lato. Wreszcie. Maj był tak podły, że odechciewało się nawet zimnego piwa. Ale to już na szczęście za nami. Minęły ledwie dwa dni nowego kalendarzowego dobrodzieja, a ja już jestem zjarany jak prosiak z ogniska, acz to bardziej przez kajaki aniżeli rower. No nic. Jadziem więc z czerwcem. Dziś wieczorna rycząca czterdziestka w przyjemnym cieple, także w asyście roznegliżowanych rolkarek, biegaczek i rowerzystek - istny raj. Chwilo trwaj:)