Dane wyjazdu:

40.47 km 0.00 km teren

01:34 h 25.83 śr. prędk.

V-max 33.67 km/h

Suma podjazdów m

Temperatura 14.0 °C

house of the rising sun

Poniedziałek, 28 kwietnia 2014 | Komentarze 0

Po godzinach
Po pracy
Po kolacji
Szybkie czterdzieści
W dobrym tempie
Po zmęczenie
Po zachód słońca
Po prostu

Świder, słońce, wiatr

Sobota, 19 kwietnia 2014 | Komentarze 0

Wielka Sobota miała być rzeczywiście wielka, bo raz, że wreszcie piękna pogoda się zapowiadała, z temperaturą o ludzkiej, zjaranej słońcem twarzy, a dwa... no sobota sama w sobie jest wielka i tyle. Plany miałem ambitne. Chciałem w czasie tego postu niczym Jezus na krzyżu trochę pocierpieć i zrobić więcej kaemów niż zwykle. W sumie trochę tak wyszło, tzn. cierpiałem, ale nie przez te kilometry, które finalnie musiałem zredukować o niemal połowę, lecz przez ten pieprzony porwisty mordewind. O mało mnie dziś skurwiel nie zabił. Wymęczył tak, jak bym rzeczywiście sobie stówkę dziś walnął, albo przez drogę krzyżową przeczołgał. Tak więc, mniej więcej wyszło na to samo.

Ale w sumie to nieistotne. Grunt, że trochę słońca i ciepła się wreszcie złapało w żagle.
Nad Świdrem sobie świąteczny piknik zrobiłem. Z dala od ludzi i ich wrzasków. O, tu się jebłem.


Słońce przyjemnie łechtało moje podniebienie i nieco już zdziadziałe, wreszcie gołe nogi.


I w rzeczy samej. Książka zawsze prawdę ci powie.

Poligon

Sobota, 12 kwietnia 2014 | Komentarze 0

Mam niedaleko siebie całkiem spory teren leśny obejmujący rozległe obszary pomiędzy Sulejówkiem, Okuniewem, Ossowem, Zielonką i Rembertowie i który, jakby to powiedzieć, jest czarną plamą na niemal każdej mapie, poza tymi wojskowymi rzecz jasna. Znajduje się tu m.in stary poligon wojskowy, strzelnice, trasy czołgowe, wiele ruin oraz bunkrów i schronów. Jako, że to byłe tereny wojskowe, to w całym obszarze leśnym nie ma ani jednego szlaku turystycznego dla pieszych, czy też rowerzystów, a GPS twierdzi: "Uciekaj!". Nic, zero, null, nie ma tu niczego poza drogami pożarowymi, drogami dla czołgów i jakimiś dzikimi przecinkami, których nie znają nawet tubylcy z okolicznych wiosek. Dlatego więc od lat fascynują mnie te tereny, bowiem ciągle wydają mi się dziewicze i nieodkryte. Próbowałem już kilka razy się w nie wgłębić, lecz zawsze kończyło się tak samo. Na zgubieniu się i wyjechaniu chuj wie gdzie. Dziś spróbowałem ponownie i tym razem poszło mi już o wiele lepiej, zatem nadal się nie poddaję i zamierzam w końcu spenetrować ten teren do cna.

Najpierw 20 km asfaltem i w okolicach wsi Zabraniec wjeżdżam do lasu. Na czuja.
   

Droga pożarowa nr 59, 46, 42, 53, 51, jedyne oznaczenia w lesie (zawsze coś). Ocipieć można. Jadę po prostu dobrze ubitą drogą przed siebie, kierując się jedynie słońcem, które jak na złość i tak miało mnie w dupie.


Kozłowe Bagno, jak mniemam czytając mapę. Później okazało się, że to były chyba inne bagna.



O, są bunkry. Fajnie, tylko według mojej orientacji miałem być 5 km na południe. Shit :D


Też mi coś. Czołg, rower, co za różnica.

Yyyy... No dobra.


Prawie 30 km kluczenia, jazdy na czuja, słysząc w oddali jakieś strzały, ale ostatecznie wyjechałem (prawie) tam gdzie chciałem, w Rembertowie. Allelujah. W końcu. 
Jeszcze tu wrócimy, z Olem.

Sportowa sobota

Sobota, 5 kwietnia 2014 | Komentarze 0

Dziś wygrał sport. Dojazd rowerem z wiatrem, potem dwie godziny uganiania się za szmacianką (jedną strzeliłem), powrót rowerem pod wiatr i zakończenie sportowej aktywności zimnym piwem, a nawet dwoma. Wieczorem dogrywka, zapewne wódką. Paraolimpijska odmiana triathlonu. Jak wprowadzą ją kiedyś do programu olimpiady, to się zgłoszę.