Dane wyjazdu:

43.64 km 35.00 km teren

02:37 h 16.68 śr. prędk.

V-max 45.00 km/h

Suma podjazdów m

Temperatura 19.0 °C

Musiałem...

Niedziela, 18 kwietnia 2010 | Komentarze 1

Musiałem odreagować. Wydarzenia ostatnich ośmiu dni zmęczyły mnie okrutnie. Żal, smutek, niedowierzanie i wściekłość towarzyszyły mi na zmianę podczas trwania kończącej się dziś żałoby narodowej. Dziś rano odczułem permanentną potrzebę wyrwania się jak najdalej od cywilizacji, ludzi, a przede wszystkim od dopływu informacji wszelakich. W sukur przyszli mi moi znajomi, którzy m.in. z tych samych pobudek, postanowili ruszyć rowerami w odległe południowe odstępy Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Zabrałem się więc razem z nimi.

Do Zabieżek, małej mieścinie za Celestynowem, z której to mieliśmy rozpocząć wyprawę, dotarliśmy pociągiem Kolei Mazowieckiej. Dranie, darmowy przewóz rowerów z jakiego słynęli, chwilowo jeszcze nie aktywny.
Start w skąpanym słońcem Międzylesiu.


No właśnie. Pogoda total. Ani jednej chmurki na niebie, a ja idiota w rajtuzach. Jak Robin z Sherwood.


Kilkadziesiąt km od Warszawy i znalazłem com chciał. Cisza, spokój i ani żywej duszy w asyście widoków dostarczanych nam przez malownicze Lasy Osieckie i momentami mocno pagórkowate Ponurzyckie Góry.






Alibabka z 1921 roku. Jeden z kilku uroczych i zabytkowych domków mijanych na trasie. Niektóre kryte jeszcze strzechą i zapewne pamiętające czasy Powstań Listopadowych i Styczniowych.


Swojsko. Prawie jak w Beskidach.


Trasa momentami dość trudna. Dużo piachów, albo wręcz odwrotnie, bagna i strumyki. Ciągłe zsiadanie i prowadzenie rowerów. Stąd dość kiepska średnia i mało imponujący dystans. Ale to i tak nie ważne. Grunt że sobie dychnąłem. Teraz niestety powrót do brutalnej rzeczywistości...